Morihei Ueshiba urodził się 14.XII.1883 r. w Tanabe jako czwarte dziecko Yoroku Ueshiba, bogatego farmera i cenionego działacza miejscowej społeczności oraz Yuki Itokawa, pochodzącej ze znanej rodziny posiadaczy ziemskich.
Jako siedmiolatek Morihei uczył się klasycznych tekstów buddyjskich i konfucjańskich w świątyni buddyjskiej Jizodera.Ojciec uczył go także sumo oraz pływania. Po ukończeniu szkoły podstawowej w Tanabe zaczął uczęszczać do nowo powstałego Liceum Prefekturalnego. Szkołę tę opuścił przed jej ukończeniem rozpoczynając naukę w Instytucie Rachunkowości Yoshida. Po otrzymaniu dyplomu pracował w Biurze Podatkowym w Tanabe do 1902r.
Po wyjeździe do Tokyo rozpoczął naukę sztuk walki- tradycyjnego jujutsu i kenjutsu. Z powodu choroby powrócił do Tanabe, gdzie ożenił się z koleżanką z dzieciństwa, Hatsu Itokawa.
W latach 1903 – 1907 przebywał na froncie, gdzie zasłynął z niezwykłej umiejętności posługiwania się bagnetem. W czasie wolnym kontynuuował naukę sztuk walki. Uczęszczał wówczas do dojo Masakatsu Nakai w Sakai, gdzie uczył się szkoły Goto Yagyu-ryu jujutsu. Zwolniony w 1907r. z wojska powrócił do Tanabe. Tam pracował na farmie rodzinnej, brał udział w życiu politycznym oraz uczył się stylu judo Kodokan pod okiem przebywającego wówczas w Tanabe Kiyoichi Takagi.
W 1912 r. Morihei wraz z rodziną osiedlił się w Shirataki na Hokkaido. Tam po raz pierwszy spotkał słynnego mistrza Daito-ryu Sokaku Takeda, a treningi z nim uwieńczone zostały certyfikatem, jaki Morihei otrzymał w Daito-ryu-jujutsu.
W 1919r. Morihei powrócił do Tanabe na wieść o ciężkiej chorobie ojca, która stała się przyczyną odwiedzin sławnego ze swych technik medytacyjnych Onisaburo Deguchi. Morihei zwrócił się do niego z prośbą o modlitwę w intencji ojca. Odpowiedź jaką otrzymał -„Twemu ojcu jest dobrze tak, jak jest” wywarła na Morihei wielkie wrażenie. Po śmierci ojca poddał się duchowemu kierownictwu Onisaburo Deguchi.
Pod wpływem jego zachęty Morihei przekształcił część domu na dojo i otworzył Akademię Ueshiba, prowadząc kursy sztuk walki. Akademia Ueshiba szybko nabrała prestiżu, mówiono o wyjątkowym mistrzu sztuk walki. Efektem był wzrost liczby ćwiczących rekrutujących się spoza kręgu wyznawców Omoto-kyo. W następnych latach praktyka sztuki walki zaczęła przyjmować dla Morihei charakter duchowy, co spowodowało odejście od Daito-ryu, a następnie stworzenie własnego podejścia, które konsolidowało zasady i techniki oraz znosiło bariery między umysłem , duchem i ciałem. W 1922r. powstała oficjalna nazwa aiki-bujutsu.
W 1924r. Morihei, Onisaburo Deguchi wraz z innymi członkami wyprawy do Mandżurii i Mongolii stali się ofiarami spisku, zostali aresztowani i skazani na śmierć. Dzięki interwencji jednego z pracowników konsulatu japońskiego zostali na krótko przed egzekucją zwolnieni i powrócili do kraju. Zdarzenie to miało wielki wpływ na rozwój duchowy Morihei, spowodowało bowiem odkrycie nowego, intuicyjnego zmysłu, pozwalającego mu przewidywać kierunek zamierzonego ataku. Wkrótce Morihei doświadczył całkowitej jedności ducha i ciała, jasno ujrzał jedność wszechświata z samym sobą. Zrozumiał wówczas pozostałe zasady filozoficzne na których oparte jest aikido. Pod wpływem tych doświadczeń zmienił nazwę aiki-bujutsu (wojenna sztuka aiki) na aiki-budo (wojenna droga walki).
W 1925r. Morihei wyjechał do Tokyo, na zaproszenie Isamu Takeshita, gdzie w rezydencji byłego premiera Gombei Yamamoto, dał pokaz sztuki walki.
W 1927r. ponownie przyjął zaproszenie Isamu Takeshita i pozostał w Tokyo na stałe zajmując się nauczaniem sztuk walki. Początkowo przenosił się kilkakrotnie, aby w IV.1931r. ukończyć pełnowymiarowe, liczące 80 mat dojo aiki-budo, nazwane Kobukan.
Następne lata były okresem bardzo pracowitym dla Morihei. Uczył on nie tylko w Kobukan, ale także w wielu innych, nowo powstałych dojo. Bardziej znanymi uchi-deshi (studentami mieszkającymi w dojo) byli: Shigemi Yonekawa, Zenzaburo Akazawa, Gozo Shioda oraz Tetsumi Hoshi.
W ówczesnym czasie Morihei nauczał również policjantów z regionu Osaki, a także ludzi ze świata finansów.
W 1933r. Morihei został prezesem Towarzystwa Promocji Japońskich Sztuk Walki.
W latach trzydziestych sława Morihei rosła, podczas gdy on zajmował sie także praktyką kendo.
30.IV.1940r. Kobukan stało zarejestrowane przez Ministerstwo Zdrowia i Opieki Społecznej jako oficjalna fundacja.
Wybuch wojny na Pacyfiku spowodował, że większość uczniów z tokijskiego dojo wyruszyła na front.
W 1941r. po raz pierwszy pojawiła się nazwa aikido.
Morihei przeprowadził się wraz z żoną do Iwama, gdzie pozostał do końca wojny. Tam rozpoczął budowę ubuya (kompleksu składającego się ze Świątyni Aiki i dojo na wolnym powietrzu). Budowa Świątyni Aiki została ukończona w 1944r., umieszczono w niej 43 bóstwa jako strażników aikido. Morihei osobiście zaprojektował zewnętrze Świątyni w zgodzie z zasadami kotodama. Układ obiektów jest zgodny z trzema uniwersalnymi zasadami tj. trójkątem, kołem i kwadratem, które symbolizują ćwiczenia oddechowe w nauce kotodama.
W okresie powojennym uprawianie sztuk walki było zabronione. 9.II.1948r. nastąpiła reaktywacja Aikikai ze zmienionym statutem,a kwatera główna aikido przeniesiona z powrotem do Tokyo.
W latach pięćdziesiątych Morihei wiele podróżował po Japonii, uczył i robił pokazy. Po ukończeniu siedemdziesięciu lat stopniowo łagodził gwałtowne ruchy i przykładał coraz większą wagę do kochającej natury aikido.
W 1954r. dojo tokijskie uzyskało tytuł Fundacji Aikikai: Hombu Dojo Aikido. Pierwszy powojenny pokaz sztuk walki odbył się w IX.1956r. na dachu domu towarowego w Tokyo.Trwał on pięć dni i wywarł wielkie wrażenie na zagranicznych dygnitarzach. Liczba studentów aikido szybko rosła, powstało wiele nowych dojo. Sam Morihei stopniowo wycofywał się z obowiązków instruktorskich w Hombu Dojo, choć stale dawał pokazy swej sztuki.
14.V.1960r. dał pokaz zatytułowany „Istota Aikido”. Pokaz ten wywołał wiele emocji wśród zgromadzonej publiczności.
7.VIII.1962r. odbył się w Świątyni Aiki w Iwama festiwal jubileuszowy z okazji sześćdziesiątej rocznicy zajmowania się przez Morihei sztukami walki.
W roku 1964 Morihei otrzymał specjalną nagrodę za zasługi na polu sztuk walki.
Ostatni publiczny pokaz Morihei odbył się w 1968r.
26.IV.1969r. Morihei Ueshiba zmarł, a jego działalność znalazła wielu kontynuatorów na całym świecie.